ภาพยนตร์ฟีลกู้ดภาคต่อจาก A Dog’s Purpose เล่าเรื่องของ เบลีย์ น้องหมาผู้ซื่อสัตย์ที่เกิดมาเพื่อรับใช้ อีธาน เจ้านายที่เบลีย์ตั้งใจจะอยู่เคียงข้างเขาตลอดไปไม่ว่าจะเกิดมาอีกกี่ภพกี่ชาติ แต่ในภาคต่อนี้เบลีย์ได้รับภารกิจใหม่ ให้ตามไปดูแลและปกป้องซีเจ หลานสาวสุดที่รักของอีธาน ที่ต้องเสียพ่อไปตั้งแต่ยังเล็ก แถมยังถูกคุณแม่ยังสาวของเธอพรากตัวไปจากบ้านแสนอบอุ่นของอีธานและฮันนาห์ ซีเจเติบโตขึ้นมาโดยขาดทั้งความรักจากพ่อและแม่ ทั้งไร้ความทรงจำว่ามีคุณปู่-คุณย่าที่รักเธอสุดหัวใจ และนั่นคือหน้าที่ของเบลีย์ที่ต้องเข้าไปเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปของซีเจ ไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไรก็ตาม

ออกตัวก่อนเลยว่าเป็นทาสหมาที่ถึงจะเซนซิทีฟกับเรื่องพวกนี้ แต่ก็ไม่ได้อินไปกับหนังสัตว์เลี้ยงทุกเรื่องที่ออกมา แต่สำหรับ A Dog’s Journey เป็นหนังภาคต่อที่ร้อยเรียงเรื่องราวออกมาดีมาก แม้พล็อตจะวนลูปเดิมคือการกลับชาติมาเกิด 4 ภพ 4 ชีวิตของน้องเบลีย์เหมือนภาคแรก แต่ตัวหนังกลับเล่าออกมาไม่ซ้ำซากน่าเบื่อ เพราะเปลี่ยนมาโฟกัสที่เรื่องราวของตัวละครใหม่ก็คือ ซีเจ เข้าใจเน้นปมครอบครัว เพื่อน รวมถึงความรักให้หนักแน่นมากยิ่งขึ้น ทั้งยังเพิ่มธีม Coming of Age เข้าไป ให้คนดูได้เรียนรู้และเติบโตไปพร้อม ๆ กับซีเจ ผลสุดท้ายก็คืออินหนักมาก เพราะรู้สึกผูกพันไปกับทุกตัวละครในนั้นแล้วไม่ว่าจะเป็นซีเจ ตัวละครอื่น ๆ หรือน้องหมา

จริง ๆ พล็อตคือสูตรสำเร็จของหนังฟีลกู้ดทั่วไป แต่โดดเด่นเพราะมีความน่ารักของน้องหมาเข้ามาเป็นลูกเล่นสำคัญ ถึงจะไม่ใช่ทาสหมาหรือคนรักสัตว์ เชื่อเถอะว่าได้ดูแล้วยังไงต้องมีอมยิ้มกันแน่นอน ที่สำคัญคือหนังเข้าใจนำเสนอประเด็น “เกิด แก่ เจ็บ ตาย” ซึ่งเป็นธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตออกมาได้ดีมาก ดูน้องเบลีย์ตายแล้วเกิดใหม่มาหลายภพหลายชาติ จนเหมือนถูกบังคับให้ยอมรับความจริงมาโดยอัตโนมัติว่า “การจากลา” คือเรื่องปกติที่ทุกคนต้องเจอเช่นเดียวกัน เราควรยอมรับแล้วใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อ ‘เป้าหมาย’ ของเรากันต่อไป

ตอนได้ยินว่ามีภาคสองก็เคยคิดนะว่า เฮ้ย น้องเบลีย์ไม่คิดจะไปเกิดเป็นอย่างอื่นบ้างเลยรึไงฟะ?? จะเกิดเป็นหมาไปถึงเมื่อไหร่?? แต่ตอนจบของภาคนี้แหละคือคำตอบที่แท้จริง แถมกลายเป็นว่าแอบรู้สึกอิจฉาน้องซะด้วยซ้ำที่ได้ใช้ชีวิตทำตามความฝัน ทำตามเป้าหมายของตัวเองได้สำเร็จ นี่ขนาดเราเป็นคนแท้ ๆ บางทียังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าวันนี้ตื่นขึ้นมาควรทำอะไร? แล้วความฝันที่แท้จริงของเราคืออะไรกันแน่?? และนี่แหละคือสิ่งที่ประทับใจในหนังเรื่องนี้ เพราะดูแล้วเหมือนได้พลังบวกกลับมา เหมือนมีแรงฮึดสู้ทำตามความฝันของเราอีกครั้งหนึ่ง

สรุปแล้ว A Dog’s Jouney เป็นการเดินทางอันแสนสุขที่จบลงด้วยรอยยิ้มและน้ำตา ใครมีสัตว์เลี้ยงอยู่คงรู้ดีเลยว่า แค่กลับบ้านมาเห็นพวกเขาเราก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยจริง ๆ สำหรับความประทับใจมองในมุมขายความน่ารักของน้องหมาให้ 10/10 แต่มองมุมหนังขอให้ 8.5/10 หักตรงที่เนื้อเรื่องคาดเดาได้ง่าย เป็นสูตรสำเร็จที่หาได้ในหนังฟีลกู้ดทั่วไป ไม่มีปมมาขยี้ให้เห็นจุดต่ำสุดของตัวละครเท่าไร ส่วนปมที่มีก็คลายง่ายเกินจริงไปนิดหนึ่ง เรียกว่าถ้าไม่มีน้องเบลีย์มาสร้างสีสัน ตัวหนังก็คงจะเรียบง่ายไม่มีอะไรโดดเด่นเท่าไรเลย