เรื่องราวของปีเตอร์ พาร์คเกอร์ที่เล่าต่อเนื่องมาจาก Avengers: Endgame ปีเตอร์ยังเจ็บปวดกับการจากไปของโทนี่ สตาร์ค แม้จะไปทริปเที่ยวไกลแค่ไหนก็ยังมีแต่คนพูดถึงอยู่ตลอดเวลา แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่จิตใจของเด็กหนุ่มอายุ 16 ปีจะรับไหว โชคดีที่ทริปทัวร์ยุโรปกับเพื่อนร่วมชั้นทำให้เขาได้มีเวลาหยุดพักจากการเป็นซูเปอร์ฮีโร่กู้โลก แล้วทำตามสิ่งที่ใจฝันอย่างเที่ยวเล่นสนุก และจีบสาวคนที่ชอบอย่างเด็กไฮสคูลทั่วไปสักที แต่แล้วแผนทั้งหมดที่วางไว้ก็พังลงเมื่อนิค ฟิวรี่ติดต่อมาดึงเขาเข้าสู่ขบวนกู้โลกอีกครั้ง แต่คราวนี้มีผู้ช่วยจากมิติอื่นมาด้วยนั่นก็คือ มิสเทริโอ เพื่อนฮีโร่เฉพาะกิจที่ทำให้ปีเตอร์เปิดใจด้วยเป็นครั้งแรก หลังสูญเสียโทนี่ สตาร์คไป

ในภาคนี้ขอยกความดีความงามให้น้องทอม ฮอลแลนด์ ที่สวมบทเป็นปีเตอร์ พาร์คเกอร์ได้น่ารักน่าเอ็นดูอีกครั้ง น้องมีความไร้เดียงสา เด๋อ ๆ ด๋า ๆ สมกับเป็นเด็กไฮสคูลอายุ 16 ปี ช่วยให้มุขตลกที่หนังยิงมาได้อรรถรสขึ้นเยอะ อาจจะไม่ได้ขำก๊ากขนาดนั้นแต่มุข 5 บาท 10 บาทก็ได้อมยิ้มไปบ้าง ชอบที่ได้เห็นพัฒนาการตัวละครของปีเตอร์ พาร์คเกอร์ จากเด็กน้อยเห่อพลังในภาคแรก ๆ กลายเป็นเด็กหนุ่มหมดความมั่นใจจากการสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต และสิ่งที่เยียวยาน้องได้อย่างเดียวคือเพื่อน ๆ และคนที่น้องแอบรัก แน่นอนว่าเนดเพื่อนยาก ยังคงเป็นเพื่อนที่เข้าอกเข้าใจและคอยอยู่เคียงข้างปีเตอร์หมือนเดิม เพิ่มเติมคือภาคนี้เนดมาเพื่อแย่งซีนสไปดี้จริงจัง คือมาน้อย ๆ เรื่อย ๆ แต่เก็บเรียบได้ทุกมุข ส่วนเจค จินเลนฮาลเหมาะกับบทบาทพี่มิสเทริโอมาก มาดได้ ท่าทางได้ ดูเป็นพี่ชายอบอุ่นของน้องปีเตอร์สุด ๆ

จริง ๆ ตัวหนังไม่มีอะไรให้น่าตื่นเต้นมากเท่าไร สำหรับคนที่อ่านฉบับคอมมิคมาก็เลยเดาง่าย ไม่ค่อยพลิกโผเท่าไรนัก แล้วไปเล่นเซอร์ไพรส์ใหญ่ตอนท้ายเรื่องกับฉากหลังเครดิตเอา ภาพรวมก็คือหนังน่ารัก ๆ แนวโรแมนติก-คอมเมดี้ เส้นเรื่องเป็นธีม Coming of Age ที่สุดท้ายแล้วเราจะได้เห็นแววอะไรบางอย่างในตัวปีเตอร์ พาร์คเกอร์ และยอมรับได้เลยว่าสไปเดอร์แมนไม่ใช่แค่ซูเปอร์ฮีโร่เพื่อนบ้านธรรมดา ๆ แต่เติบโตไปเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่พร้อมจะกอบกู้โลกแล้ว ที่นี้แหละนิค ฟิวรี่เตรียมตัวปวดหัวเพราะมีเด็กป่วนจิตมาเป็นกำลังสำคัญของทีมอีกคนได้เลย 

ชอบที่หนังสอนในเรื่อง “เป็นคนดีมากไปก็ไม่ดี” เราต้องรู้จักระวังตัว รู้จักเท่าทันคนอื่นไว้บ้าง และชอบที่วางเรื่องไว้สำหรับให้ตัวปีเตอร์ยอมรับความจริงให้ได้ว่าตอนนี้เขาไม่มีโทนี่ สตาร์คค้ำหัวอีกต่อไปแล้ว เขาต้องอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง ไม่มีเทคโนโลยีล้ำ ๆ ไม่มีสูทนาโนตัวเก่ง มีแต่หัวใจที่รักเพื่อนรักและอยากปกป้องพวกพ้องให้ถึงที่สุด ทั้งนี้ทั้งนั้นปีเตอร์ก็ยังเป็นเด็กที่ต้องลองผิดลองถูกบ้าง แล้วค่อย ๆ เรียนรู้การเติบโตเป็นผู้ใหญ่จากความผิดพลาด โชคดีที่รอบตัวปีเตอร์มีแต่คนดี ๆ ทั้งเพื่อนรัก ทั้งแฮปปี้ เพื่อนซี้ต่างวัยที่รู้ว่าควรดูแลเด็กคนนี้ยังไงไม่ให้บอบช้ำไปมากกว่าเดิม รับรองเลยว่าดูแล้วจะหลงรักแฮปปี้หนักกว่าเดิมอีก

สรุปแล้ว Spider-Man: Far From Home ไม่ใช่หนังซูเปอร์ฮีโร่จ๋าที่มีฉากบู๊มันระเบิดระเบ้อหรือยิ่งใหญ่เท่าที่ผ่านมา แต่เป็นหนังวัยรุ่นน่ารัก ๆ ที่จะทำให้เราตกหลุมรักสไปเดอร์แมน ฮีโร่เพื่อนบ้านคนนี้มากยิ่งขึ้น แถมยังโดนตัวละครอื่น ๆ ตกเพิ่มอีกต่างหาก เพราะเคมีของทุกคนในเรื่องเข้าขากัน รับส่งมุขตลกกันได้ดีมาก มีช่วงที่เอื่อย ๆ เลอะเทอะอยู่บ้างในตอนแรก แต่พอเครื่องติดปุ๊บก็มีความตื่นเต้นวินาศสันตะโรดี ส่วนตัวคิดว่ามุขตลกดูไหลลื่นกว่า Thor:Ragnarok แฟนมาร์เวลยังไงก็ไม่ผิดหวังแน่นอน เอาไป 7.5/10 

ตอนดูเปิดใจกว้าง ๆ มองในมุมว่านี่คือหนังของซูเปอร์ฮีโร่อายุแค่ 16 ปี หลายคนอาจคิดว่าดูเด็กน้อยกุ๊กกิ๊กเกินไป แต่ก็สมเหตุสมผลกับช่วงวัยแล้วเรายังได้เห็นชีวิตธรรมดา ๆ ของฮีโร่อีกด้วยนะ สุดท้ายนี้หนังมีฉากคั่นกลาง และฉากท้ายเครดิตที่ทุกคนควรดู!!