ด้วยสภาวะการณ์หลอน สถานการณ์สยองที่ “น็อต”(ปั้นจั่น ปรมะ)พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เห็นปลา(โฟกัส จีระกุล)แฟนสาวที่เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ ถึงขนาดไปเป็นจิตอาสากู้ภัย เก็บสะสมของคนตายมาไว้ที่บ้าน รวมไปถึงการตะลุยออกท้าผีในสถานที่ร้าง เฮี้ยน และหลอนที่สุด ทำให้งานนี้ โจ๊ก วุฒินันท์ ดุริยประณีตโปรดักชั่นดีไซน์เนอร์และทีมงานฝ่ายศิลป์ต้องเข้ามามีหน้าที่สำคัญในการออกแบบงานสร้าง และเติมเต็มความ “หลอนสยอง” ให้เกิดขึ้นในทุกๆฉากของภาพยนตร์เรื่องThe Eyes Diary คนเห็นผี นับตั้งแต่เริ่มต้นเปิดเรื่องไปจนถึงend credit กันชนิดที่เรียกได้ว่าจัดเต็มเลยทีเดียว

“พอช่วงที่เราต้องมานั่งเลือกของคนตายมันสนุกนะ เพราะเราต้องมาคิดว่าเวลาคนตายจะเหลืออะไรกันบ้างในชีวิตแล้วเราก็ค่อยๆดึงออกมาพี่มะเดี่ยวบอกว่าให้เลือกของที่มันบอกถึงการตาย ของที่มันเชื่อมโยง เวลาคิดก็จะคิดว่าถ้าเราเก็บแว่นแตกก็หมายความว่าคนเขาอาจจะโดนรถชนหรือตกตึก โดยต้องทำความเข้าใจก่อนว่าจุดมุ่งหมายของตัวละครเขาพยายามตั้งใจจะเก็บของพวกนี้จริงๆ อย่างในหนังเรื่องนี้จะเห็นว่าพระเอกพยายามจะหยิบทุกอย่างจากศพ เพราะในเรื่องพระเอกมันเหมือนหน้ามืดไปแล้วไม่สนใจอะไรแล้วจะทำอะไรก็ได้ ยอมเพื่อที่จะทำให้ตัวเองบรรลุสิ่งที่ตั้งใจ”

ดังที่จะเห็นในฉากเปิดเรื่องที่ตัวละคร น็อต และ จอห์น(รับบทโดยแจ๊ค-กิตติศักดิ์) เพื่อนที่ร่วมเป็นจิตอาสากู้ภัยออกช่วยกันตามเก็บศพผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถชนบนถนนที่จะห็นบรรดาชิ้นส่วนอวัยวะต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นชิ้นเล็กๆอย่างตับไตไส้ ร่างกายของศพที่เสียชีวิตกระจัดกระจายทั่วถนนไปจนถึงรถสิบล้อและรถกู้ภัย ฯลฯ ล้วนแล้วแต่คือองค์ประกอบสำคัญที่ทีมออกแบบงานสร้างต้องเข้ามาทำหน้าที่เติมเต็มให้บรรยากาศของแต่ละฉากออกมาอย่างสมจริง ไม่ว่าจะเป็นบ้านทุกหลัง ที่อยู่ของทุกตัวละคร ทั้งบ้านที่กำลังจะตายของน็อตและปลา , หอพักในมหาวิทยาลัยของมดตะและเพื่อนๆ หรือโรงพยาบาลร้าง ฯลฯ

ซึ่งบางโลเกชั่นทางทีมงานต้องตระเวนหากันถึง30-40หลังกว่าจะได้ตรงตามความต้องการ และแน่นอนว่าในทุกๆครั้งที่ออกหาโลเกชั่น ล้วนแล้วแต่เป็นช่วงเวลากลางคืนเพื่อซึมซับบรรยากาศความหลอนให้ออกมาใกล้เคียงกับเรื่องราวในภาพยนตร์มากที่สุด ยังไม่รวมถึงบรรดาข้าวของประจำตัว เครื่องใช้ไม้สอยหรือพร็อพอุปกรณ์ประกอบฉากที่ปรากฎอยู่ในทุกซอกหลืบมุมในทุกโลเกชั่นที่ล้วนแล้วแต่มีความสำคัญกับทุกตัวละคร และเรื่องราวในภาพยนตร์ไม่ว่าจะเป็นรูปถ่าย , รถเวสป้า , มีมี้ตุ๊กตาของขวัญที่น็อตซื้อให้ปลาไปจนถึงตุ๊กตาของมดตะ ฯลฯ หรือแม้กระทั่งข้าวของทุกชิ้นของคนตาย อาทิ หมวกกันน็อค ,มีดโกน,ริสท์แบนด์,เชือก ฯลฯ ตามความตั้งใจของผู้กำกับอย่างมะเดี่ยวที่ต้องการให้ข้าวของทุกชิ้นสะท้อนถึงบุคลิกคาแรคเตอร์ของตัวละครแต่ละตัว และในทุกๆสถานที่ในภาพยนตร์ล้วนต่างมีเรื่องราวและรายละเอียดที่มาที่ไปที่สัมพันธ์กับแต่ละตัวละคร